Woensdag 15 feb. Een kadootje en weer naar huis

 Vannacht werd ik gewekt door Elsa. Zij had de wekker staan om half 3 vanwege ons vertrek., maar dat was het niet. Wat bleek, zij moest  naar toilet en keek even naar buiten. Ze zag een heldere sterrenlucht en ook mensen van een ander huisje buiten staan. En daar was het dan: het noorderlicht. En daarom wekte ze mij en ik wekte Manouk en Anton werd ook wakker. Daar stonden we dan, buiten in de kou 'snachts, in pyama, maar met toch jassen enzo om hier naar te kijken. Tsja, en als er dan, heel toevallig, ( haha) een goede fotograaf  in de buurt is, dan krijg je het ook nog mooi vastgelegd. Wat een mooi slot van onze reis. Waarom wilde ik ook al weer in de winter? Zie de voorbereiding, nl om het noorderlicht te zien. En dat wilden we alle 4 natuurlijk. Missie geslaagd!

Nog een beetje confuus ervan zijn we nog wat gaan slapen tot de wekker onverbidderlijk toch om half 3 afging. Tassen verder ingepakt, in de auto en hup naar de car rental  bij vliegveld Keflavik . Toch nog netjes gezegd dat de zijspiegel steeds naar binnen ging en dus hadden vastgeplakt met ducktape. Antwoord:" ja, dat gebeurd altijd door de wind, is normaal" Kennelijk dus toch iets wat bij het model van de auto hoort!?!?

Lekker ontbeten op de luchthaven, goede vlucht, koffie nog op Schiphol genomen, trein,  en uiteindelijk weer thuis. 

Nog vol van alles wat we gezien en beleefd hebben en nog de vele foto's  die bekeken moeten worden, vertel ik dat dit de laatste pagina is van deze blog.

Wij hebben een mooie reis genoten en, heel belangrijk, we hebben het met z'n vieren ook heel gezellig gehad en veel gelachen. 

We hopen dat iedere lezer een beetje mee heeft kunnen reizen met ons.

Groetjes,

Anton, Elsa, Manouk en Petra

 Dag 8   14 feb  

Weer op weg en vertrokken uit Reykjavik. IJsland bezoeken zonder een  thermisch gebied te  zien kan natuurlijk niet en vandaag hebben we er 2 bezocht . Dat is zien, horen en ook vooral ruiken. Blobberdeblob, sisserdesis en neus dicht vanwege de zwaveldampen. 

Tussentijds wat boodschappen gedaan en bij een bakkerij nog koffie met lekkernijen genomen.

Ook een stuk kust bekeken met heerlijke indrukwekkende golven die tegen de lavarotsen beuken.  Niet alleen Anton maakt foto's. Iedereen probeert het op zijn mooist vast te leggen. We hebben het weer mee want het is vrnl droog. 

Steeds waterdruppels op de camera. Niet goed natuurlijk want het is zout water, maar ja....

Weer terug in de auto. Behalve wie rijdt, zit iedereen krap, maar niemand klaagt.

Daarna natuurlijk  de scheiding der continenten. Ene kant Amerika en de andere kant Europa. En die kloof wordt, hoewel heel langzaam, almaar breder. 

Toen door naar Sandgerdi voor onze laatste overnachting. De hot tub was gelukkig al gevuld met water en die wilden we heel erg graag gebruiken. 

Na de maaltijd( we hebben zelf gekookt) besloten we de plons te nemen. Buiten was het behoorlijk koud. Ons huisje is bij de zee. Ik ging als 1e. Bleek het water gloeiend heet. Toestanden...toestanden, maar ook weer heel veel lol. Heet water gedeeltelijk weg, koud er weer bij en de zaak mengen met de sneeuwschep. Dit alles in badpak, muts, handdoek als rok en ook maar jas en sjaal erbij. Uiteindelijk was de temperatuur ok en hebben we met zijn vieren gehottubbed.  Noorderlicht zal wel niets worden; te veel wolken. Maar... kleine hoop nog. Vannacht staan we om half 3 op want we moeten op tijd bij luchthaven zijn en wie weet.......

Dag 7 13 februari. De stad

 Na weer slapen en ontbijtje zijn we het centrum van Reykjavik ingelopen. Eerst maar eens kijken bij het beroemde kerkje aldaar Hallgrimskirkja= kerk van Hallgrimur ( een of andere dichter). Het is het hoogste gebouw van IJsland met zijn 74,5 meter. Foto is 'savonds genomen

ik 

 Toen doorgelopen naar DE winkelstraat van Reykjavik.

 Veel souvenirwinkels, pottebakkerijen, luxere souvenirs, zilversmeden, stoere viking souvenirs,  kunst en ook horeca. Ik heb wel moeie wollen plaids gezien, maar ja, 170 euro. Dat is dan ook weer zo wat.  Wel heeft Elsa iets moois uitgezocht en wij betalen daar ook aan mee. Dit was een beloofd verjaarskadootje nog. Het weer is nat en het waait, maar wij vinden dat niet erg. Het punkmuseum in het openbaar toilet was net ivm lunchtijd even gesloten.  Jammer.

Koffie met wat lekkers voordat we naar het punkmuseum zouden gaan. Dat lag naast dit eetgevalletje.

Dus daarna weer verder

 Elsa nam de kunstroute, Manouk en ik op walvisexcursie in een museum en Anton ging de stad verder verkennen en daarna even chillen in ons appartement.

Elsa heeft 2 locaties van 1 museum bezocht en vooral werk van  IJslandse kunstenaars bekeken. 

Manouk en ik zagen mooie dolfijnen, walvissen en een potvis op ware grote. Indrukwekkend. 

Anton ging ook alvast kijken waar we vanavond zouden gaan eten. ( zelfde restaurant als 3 jaar geleden, want dat was  ons heel goed bevallen)

En dus daar gegeten 's avonds. Was wederom smakelijk met ook nog een lekker toetje. Inmiddels was het droog weer en zijn we naar het bijzondere theater gelopen dat juist in de donkere avond op zijn mooist is. Zo hebben we dan met kerkje erbij nog wat cultuur opgesnoven. 

Het theater verandert steeds van kleur en dus van uiterlijk. En dat is in de avond natuurlijk goed te zien.

De huizen hier zijn saai van vorm en vaak niet zo heel mooi onderhouden en ook nieuwbouw is saai.  Wel gebruiken ze kleuren. Rode, gele, zwarte, blauwe huizen staan door elkaar. Soms wat muurschilderingen.

Vandaag was kalme dag, maar wel veel gelopen.

De vermoeidheid begint toe te slaan, maar morgen gaan we pas half 11 weer verder op reis. Dus kunnen we uitslapen.

Dag 6 zondag 12 februari en bijna weg gespoeld

 Vanacht is de storm gaan liggen gelukkig en konden we zonder ons te verankeren volgende morgen weer vertrekken.  Dag begon met goed weer, maar later steeds meer regen. We stopten bij Skogafoss waterval. ( en wij niet alleen hoor)We waren er eerder geweest, maar toch weer mooi.

 

Daarna door naar weer een andere waterval. Een waar je achterlangs kon lopen, maar nu niet. Veel te glibberig. Toch indrukwekkend weer

Het is een donderend geraas van schijnbaar oneindig stromend water dat met zoveel kracht naar beneden stort dat het wel alles moet verpletteren dat zich beneden bevindt om daarna als een uitgeraasde wildebras weer zijn weg te vervolgen als was er niets gebeurd.

Wij zijn daarna weer doorgereden naar Vik om daar een strandgrot te bekijken. Maar eerst nog even langs het hotel waar we voorheen het appartement hadden geboekt. Op zoek naar versnipperde stokken. We zagen niets. Toen naar receptie maar zij hadden ook niets...of toch....jawel de stokken waren wel gevonden. Dus, Patty, ze zijn er weer. Joepie.

En toen dus dat strand met die grot. Een woeste zee, enorme golven en regelmatig heel snel water dat strand overspoelde. Keihard hollen steeds, maar Manouk en ik toch uiteindelijk ondergelopen schoenen. Maar het was er geweldig.

Daarna weer verder. Wel eerst tanken. Die auto rijdt fijn, maar is wel een benzine slurper. 

De volgende stop was  na eerst wat gegeten te hebben bij een kloof, met op nieuw een mooie waterval. De weg was nogal glibberig en voor mij zelfs op 1 stukje niet veilig te doen, maar er was een oplossing.

In de verte 

loopt Anton.

Ook hier weer spikes onder de schoenen. Onze auto heeft zelfs spikes in de banden.

Uiteindelijk doorgereden naar Reykjavik naar een appartement. Best wel wennen : zo'n fikse auto in toch wel smalle straatjes ineens

En nu gaan we slapen.

Ps, volgorde is verkeerd. Oeps, nl eerst Vik strand en daarna de watervallen. 

Dag 5 zaterdag 11 feb

 Vanochtend Anton nog even gedropped op een fotoshoot plek. Vanwege slecht weer en harde storm zijn de rotsen in nevelen gehuld, maar hij wilde toch.

Op deze 1e foto zie je een wit streepje en dat was ons hotel. Er lag een walvis skelet buiten. Flinke wervels en ook kop en heup.

Uiteindelijk van Hofn vertrokken richting Vik weer. Halverwege een kloof bekeken. Het waaide flink en het was er glad, maar met de spikes en onze warme kleding geen probleem. Je ziet veel mensen/ toeristen met dunne broeken, dunne jackjes en hobby schoentjes ploeteren door sneeuw, modder en kou. Beetje onnadenkend en zeker niet comfortabel. Manouk wilde de geleende nordic  wandelstokken gebruiken.......die waren dus foetsie. Nergens meer te vinden. Sorry Patty. Ze zijn ergens achter gebleven en mogelijk hebben we er zelfs overheen gereden bij ons appartement in Vik.

De sneeuw is bijna overal weg en het landschap is of zwart, of bruin door grassen.  Onderweg ook steeds watervallen vanuit de rotsen.

Onderweg nog wat gegeten in een typisch IJslands" tentje". 

Zeer fikse wind, maar in de auto geeft dat niet. Hoe anders was dat bij ons appartement. Dat ligt vrij hoog en we kwamen lopend  vanuit de auto nauwelijks tegen de wind in. Moesten ons vastgrijpen aan het huisje en aan elkaar. Maar gelukt. We zitten binnen en gaan niet naar buiten. Het regent en hagelt ook behoorlijk. Hebben wel voor zekerheid auto iets uit de wind verplaatst. Dat ding ging zo woest heen weer dat we bang waren dat hij de heuvel af zou waaien. Dat is dan toch wat slordig, dus dat was dan nog even een noodgevalletje. Hoop als we morgen opstaan dat hij er nog staat.

Dag 4 Vrijdag 10 februari. IJsland op zijn IJslands

 Na een fijn ontbijt en een aanpassing aan de auto, zijn we weer vertrokken om een ijsgrot te gaan bekijken.

Bij IJsland denk je aan sneeuw en de ijsgrot zat idd verstopt in een uitloper van een enorme gletsjer. Op de voorbereidings pagina is het die grote witte vlek. Het was er spierwit net als de lucht. We gingen er  in een stoere tereinbus  naar toe en dat was al een belevenis op zich. Niet bepaald een gebaand pad  om het zo maar te zeggen. Thor, onze IJslandse gids ( met hond ) vond dat het leukste deel van de toer verklapte hij. Helm op, spikes onder de schoenen en toen de grot in.  Een heel bijzondere belevenis. Gladde wanden, eeuwenoud ijs. Het is samengeperste sneeuw dat verworden is tot ijs. Lastig te fotograferen. Maar toch een indruk. Helm en spikes waren echt noodzaak.

 Omdat we toch vanwege het weer wat langzamer rijden , komen we niet aan alle geplande uitstapjes toe. Dus ook nu weer wat moeten skippen. Onze reisleider moet steeds bijstellen, maar dat lukt.

Daarna weer terug gereden naar Hofn om er te gaan eten.  We rijden om de beurt en dat gaat goed. Ik heb rendierburger gegeten. Die lopen daar ook rond maar zijn niet wild. Schapen op de weg zijn er niet nu. De anderen hebben pizza genomen.

Weer terug in ons hotel geprobeerd het noorderlicht te zien want er was wat heldere lucht. Maar helaas.